In een vorige blog "Waarom wandelen en praten heelt" noemde ik vier voorbeelden waarin een ‘moeilijke’ ervaring samengaat met een ‘relativerende’.
In deze blog de combinatie "Praten én wandelen". Praten kun je zo 'moeilijk' maken als je wil, maar doel is uiteindelijk om een soort van opluchting te krijgen en inzicht. Wandelen is natuurlijk gezond, ontspannend, goede-stofjes-opwekkend. (Of je moet een hekel aan beetje koude en misschien nattigheid hebben). De twee samen, praten en wandelen, is de gouden combi - het kuieren door de natuur en elementen relativeert de mogelijke zwaarte van je gespreksonderwerp. De mogelijk gevoelige of emotionele kleur van je praten wordt 'opgevangen' door je lichaamservaring bij het wandelen.
Het naast elkaar bestaan van mentaal leven ( je gedachten, beelden, gevoel) en het ervaren van wat er gaande is in je lijf, wat dan weer een relativerende werking geeft.
Al wandelend zal de omgeving, zeker de rijkdom van natuur, het integreren van jouw herinneringen, geschiedenis, van jouw verhaal in je leven nog kansrijker maken. Doel is het sterker maken van je fysieke en emotionele immuunsysteem.
Comments