Stel jezelf eens de vraag - wat zou ik willen veranderen?
Ik durf te beweren dat het vaak te maken heeft met hoe vrij durf je te zijn, in hoeverre durf jij je los te maken van hoe het nu is.
Het gaat over het onderscheid van jouw aangepaste zelf en jouw natuurlijke zelf.
![](https://static.wixstatic.com/media/dddd2c_bce247bb604a4288a4efeef942501152~mv2.jpg/v1/fill/w_980,h_653,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/dddd2c_bce247bb604a4288a4efeef942501152~mv2.jpg)
Met mijn wandelcoaching zou het mooi zijn dat ik je bewust kan maken dat hierin een verschuiving mogelijk is.
Een shift van een aan jou opgelegd programma, vaak door eisen van vroeger en de omgeving richting een verbinding met je oorspronkelijker zelf, met je authentieke ik. Het is mijn intentie jouw focus te verleggen van het zoeken buiten jezelf, de omgeving en anderen, om in je behoeften te voldoen naar het voelen van je eigen reservoir van het leven in jezelf.
Van daaruit vervolgens kun je vrijer, opener in de wereld staan, in verbinding met jezelf (lichaam en geest), inclusief je mogelijke behoeften. En je kunt je vrijer uitdrukken, waarbij je geen beslag op een ander hoeft te leggen, maar juist in alle vrijheid je tot de ander kunt verhouden.
Achtergrond:
In een eerder blog dd 19 juli 2021 illustreerde ik dit met behulp van de Jungiaanse psychoanalyticus James Hollis. Hier laat ik de traumadeskundige Gabor Maté aan het woord:
"Een kind heeft twee essentiële levensbehoeften:
- de behoefte aan hechting en
- de behoefte aan authenticiteit.
Als deze twee met elkaar gaan botsen wint de behoefte aan hechting altijd. Hierdoor leren mensen in hun jongste jaren al (delen van) hun authentieke zelf te offeren om ergens bij te horen. Om in ieder geval verzekerd te zijn van een plek in het nest. Aanpassen en trouw zijn aan het familiesysteem gaat dan boven trouw zijn aan jezelf.
Wil je in een latere fase in je leven jouw volle potentieel ontdekken en leven, dan heb je weer te leren om eerst trouw te zijn aan jezelf. Te ontdekken en te valideren wie je werkelijk bent, wat je voelt en welke behoeften er in jou leven. Te gaan leven en kiezen vanuit jouw diepste waarden en waarheid.
Dit kan een flinke klus zijn en gepaard gaan met gevoelens van schaamte en schuld. Voor jezelf kiezen kan als egoïstisch aandoen. Belangrijk is te beseffen dat door het dienen van jouw eigen persoonlijke transformatie je ook het grotere geheel ten volste dient.
De tijd waarin we leven is één grote uitnodiging om deze shift te maken. Weer te verbinden met en te handelen vanuit jouw ware essentie. Leren om je eigen, unieke pad te lopen.
Daarmee soms ook afscheid te nemen van wat niet meer past. Al het overbodige los te laten en allereerst trouw te zijn aan jezelf."
Wat herken jíj hierin? Ziet jouw verleden en heden er wellicht enigszins ook zo uit?
Spoiler - aangezien behoefte aan hechting altijd wint, kun je best eens een risico nemen. Ga eens flink uit een ander vaatje tappen en andere registers bespelen om eens een andere, misschien meer authentieke kant, van jezelf een kans te geven.
Het kan zijn dat deze 'zelf-emancipatie' in het begin onhandig gaat of over de top. (Caroline Myss heeft het in haar boek Anatomy of the Spirit over de fasen - revolutie, involutie, narcisme en evolutie - hierover misschien later meer) Maar eventueel eerst hierover hardop te denken, te praten over dat wat je ten diepste beweegt wat dit aangaat? Een idee is om hier een wandel- en praatsessie te boeken.
Коментарі