Met mijn wandelcoaching zou het mooi zijn dat ik je bewust kan maken dat deze verschuiving mogelijk is.
Een shift van een aan jouw opgelegd programma, vaak door eisen van vroeger en de omgeving richting een verbinding met je oorspronkelijker zelf, met je authentieke ik. Het is mijn intentie jouw focus te verleggen van het zoeken buiten jezelf, de omgeving en anderen, om in je behoeften te voldoen naar het voelen van je eigen reservoir van het leven in jezelf.
Van daaruit vervolgens kun je vrijer, opener in de wereld staan, in verbinding met jezelf (lichaam en geest), inclusief je mogelijke behoeften. En je kunt je vrijer uitdrukken, waarbij je geen beslag op een ander hoeft te leggen, maar juist in alle vrijheid je tot de ander kunt verhouden.
Uit film: David Byrne's American Utopia
Achtergrond:
James Hollis, een Amerikaans Jungiaanse psychoanalyticus, gebruikt de termen adaptive self en natural self.
Op een gegeven moment in je leven, "de tweede helft", kan de vraag bij je opkomen "Wie ben ik eigenlijk los van mijn afkomst, familie, werk, relaties etc.?" Je bent dan rijp voor je midlife crisis. Het is een kans om de persoon te worden die je ziel probeert te zijn. (Het woord ziel wordt hier gebruikt voor datgene in of van jezelf waar je het meest oorspronkelijk bent, en niet veranderd). Een weg kan geopend worden naar echte volwassenheid, betekenis en vervulling.
Tekenen wanneer je deze "tweede helft" hebt bereikt kunnen zijn: ontevredenheid over wat dan ook, verveling én het willen weten waar dit aan ligt. Je aangepaste, "valse zelf", opgebouwd met verwachtingen van anderen botst dan met jouw instinctieve, "ware zelf".
Het is een universele zoektocht om uiteindelijk waarachtige relaties te kunnen opbouwen en ook een volwassen spiritualiteit te bereiken en oude opvattingen los te laten die jou niet langer dienstbaar zijn.
Uit een podcast, een gesprek met Jim Hollis hierover, die je hier zou kunnen beluisteren volgen hier een paar fragmenten:
“To become a person does not necessarily mean to be well-adjusted, well-adapted, approved by others. It means to become who you are. We are meant to become more eccentric, more peculiar and more odd. We are not meant to fit in. We are here to be different. We are here to be individual.”
I don’t want to sound grandiose here, but it’s like you have to ask the question, “Why are we here?” Especially in the second half of life, after we’ve served many of our social functions.
But what I call the second half of life is not a chronological event. It’s when you are radically obliged to start asking questions like, “Who am I apart from my roles? Who am I apart from my history? Who am I apart from my various obligations, which may be very fine obligations?
Our psyche’s not against us. It’s seeking two things, our growth and our healing. Jim Hollis
Comentários